🌺බැද්දේ කුමරිය 🌺

🌺බැද්දේ කුමරිය🌺

( 25 වෙනි කොටස )

https://www.facebook.com/groups/2653780434897311/permalink/3084598888482128/

මීට අවුරුදු එකහමාරකට පමණ උඩදි මම මේ පාරේ, ශාන්ත අය්යලා සමඟ කැබ් රතයක ගමන් ගත් ආකාරයත්, දිනක් මහරෑ තනියම මේ පාරේ ඇවිද ගිය හැටිත් මට මතකයට එයි......තනියම මහ රෑ මේ පාරේ ඇවිද ගොස්, පාර වැරදුන හැටිත්.....පන බයේ ඉතිපිසෝ ගාතාව කියමින් දුවගෙන ගිය හැටිත්..... හැමදෙයක්ම මගේ සිහියට එයි....සියලු දේ මතක් කරමින් මම සෝමේ සමග ගල් මුල් උඩින් පැන පැන, වැටි වැටි රුවන්ගමට ඇවිද ගියෙමු.

හවස හතර පමන වනවිට රුවන්ගම, සුනිලගේ ගෙදර කිට්ටුවට අපට එන්නට හැකි විය.

"අර පේන තැන්න කිට්ටුව තමයි සුනිලාගෙ ගෙදර තියෙන්නේ....ආ...හරි අර ඈත පේන්නේ..."

"අර පේන උළු ගෙදරද... ගම්මුලාදෑනීයාගේ ගෙදර ? "

"ඔව් ඒක තමයි...සුනිලා ඉන්නවද දන්නෑ....අපි ඉදිකඩුල්ල පැනලා ඇතුලට යමු..."

අපි ටිකක් පය ඉක්මන් කරමින් ඇයගේ ගෙදරට යන පාරේ ඇවිද ගියෙමු. ඇයගෙ නිවස ඉදිරිපිට ඇති වැට කඩුල්ල ලඟට ගොස් අපි එහි ඇතුලත බැලූවේ කවුරුවත් ගෙදර ඉන්නවද දැන ගැනිමටය. .... ගෙයි ඉස්සරහ දොර ඇර ඇත...නමුත් කවුරුත් ගෙදර ඉදිරිපස පේන්න නැත. මම සිරිදාස සමග වැට කඩුල්ල පැන ගෙයි ඉදිරිපිටට ගොස් ජුවානිස්ට කතා කළෙමි.

‘‘ජුවානිස් අප්පුහාමි .....අප්පුහාමි ..... ගෙදර කවුරුත් නැද්දෝ... ...?’’

දෙතුන් පාරක් අප කතා කරන විට "පාල" නම් සුනිලාගෙ මල්ලි ගෙයි උළුවස්ස උඩට පැමිණ එළිය බැලූවේ ඇස් පොඩි කරමින්ය. ඔහු දහවල් බත් කා නින්දක් නිදාගෙන ඉන්නට ඇතැයි මට සිතින.

‘‘පාල මේ මම....ශාන්ත මහත්තයාගෙ මල්ලි...."

"අප්පේ..... මේ අපේ ශාන්ත මහත්තයාගෙ මල්ලිනේ..... එන්න එන්න මහත්තයා මං මේ බත් කාලා පොඞ්ඩක් ඇල වෙලා හිටියා.....රෑට පැල් රකින්න යන්න තියෙන නිසා..... මං දවාලට ටිකක් නිදා ගන්නවා. රෑට පැල් රකින්න යන දවසට.....නැත්තම් මොහොතක් රෑට ඇස් පියා ගන්න හම්බ වෙන්නෙ නෑනේ.... වල් සත්තු හේනට රිංගනවා......ආ මේ තව මහත්තයෙක් ඉන්නේ.....කවුද යාළුවෙක්ද සුමල් මහත්තයාගේ....‘‘

"ඔව්.... මේ මගේ යාළුවෙක් මෙයාට ගම බලන්න එන්න ඕනේ කියලා එක්ක ආවා.. ....කෝ මේ ජුවානිස්, සුනිලා එහෙම....‘‘

‘‘ආ... තාත්තා නම් ගම් මංඩියට යන්න ඇති....තාත්තට වැඩ තියෙනවනේ.... අක්කා නම් දොළට යන්න ඇති, ගෑනුත් එක්ක නාන්න..... මේ වෙලාවට තමයි ඒකී ගෙදර වැඩ ඉවර කරලා නාන්න යන්නේ.‘‘

‘‘ආ... එහෙමද?

මගේ හිත සතුටින් පිරින....එහෙනම් සුනිලා තාම දීග ගොස් නැතුව වෙන්ඩෑ....ඇය ගෙදර ඉන්නවා කිව්වේ.... මගෙ හිත සතුටින් පිරින....

"මහත්තයාලට මහන්සි ඇතිනේ කන්ද නැගලා....ඉන්න මම කුරුම්බාවක් කපන්න... ,පොඩි අක්කා ඇවිත් තේ හදනකම්...."

පාල...ගෙයි පිළිකන්න පැත්තට දිවගිය සැනින් කුරුම්බා වල්ලක් රැගෙන, නැවත මිදුලට ආවේය. ඔහු මිදුල කොනක ඇනතියා වාඩ් වී අපට කුරුම්බා කපන්නට විය. අප දෙදෙනා මිදුලෙ කොනක නාරං ගහයට තිබුන ලී බංකුවේ වාඩිවී එදෙස බලා සිටියෙමු.

"ආ...මහත්තයා බොන්න කුරුම්බා ගෙඩියක්.....අලුත් කුරුම්බා. ...මම මේ කඩේට ගෙනියන්න කියලා අද උදේ ගහෙන් බෑවේ.....

"එහෙමද...?ඔව් .. හරිම රසයි මේ කුරුම්බා වතුර..."

"අපේ පොඩි අක්කා මාස ගානක් බලාගෙන හිටියා මහත්තයාලා මේ පැත්තෙ එයි කියලා ....මහත්තයාගෙ දරු පැටියවත් අපේ අක්කා නිතර මතක් කරනවා..."

"එහෙමද ?

"කෝ දෙන්න මහත්තයා ...කුරුම්බා ගෙඩිය දෙකට කපලා දෙන්න... ඕකේ හොදට ලොද තියෙනවා...."

පාල කුරුම්බා ගෙඩිය එක කැති පහරින් දෙකට කර කුරුම්බා කෝම්බෙ කොනකින් හැන්දක් ආකාරයට කෑල්ලක් කපා ,අපට ලොද කන්නට දුන්නේය.

"සුනිලා හදිසියේ ගමේ ආවට...අපට බලන්න එන්නත් බැරි උනානේ..."

"ඔව්...මහත්තයාලගෙ අක්කා ලියුමක් එවල තිබිලනේ...අපේ ලොකු අය්යා කලබලේ කොළඹ ගිහින් අක්කව ගෙදර එක්ක ආවේ..."

" ලියුමක් කිව්වේ......මම ඒක දන්නෙත් නෑනේ......මම හිතුවෙ සුනිලා කසාද බදින්න හදිසියේ මෙහෙ ගෙන්න ගත්තා කියලා ..."

"මහත්තයාගෙ අක්කා ලියුමක් එවලා තිබුනා, දරුවා බලාගන්න කෙනෙක් හම්බුනා කියලා .... , අපේ පොඩි අක්කා එන දවසේ....මහත්තයාගේ අක්කා, අපේ පොඩි අක්කට මහ ගොඩක් සල්ලි වගයක් දීලා...දරුවා බලාගත්තා කියලත්...ඒත් අපේ අක්කා ඒ සල්ලි ඇරගෙන නෑ...මොකද අපි ඒවගේ වැඩ කරලා , සල්ලි ගන්නෙ නැති නිසා....අම්මා නැති කිරි දරුවෙක් බලාගන්න අක්කා නැවතුන නිසයි, අපි මුකුත් නොකියා හිටියේ.....පස්සෙ මහත්තයාගෙ අක්කා කියලා, අපේ අක්කගෙ මඟුලට ඒ සල්ලි තියාගන්න කියලා ....පොඩි අක්කා ඒ සල්ලිත් ඇරගෙන නෑ..."

"එහෙමද... මම ඒවා දන්නෙ නෑනේ..."

"මහත්තයා ආයෙත් කසාඳ බදින කතාවක් අපේ පොඩි අක්කා කිව්වා ....මහත්තයා ආයෙත් කසාද බැන්දද?

"නෑ...තවම නෑ......සුනිලා කොහේටද නාන්න ගියේ...අපිත් ටිකක් ඒ පැත්තට ගිහින් එන්නද පාල එහෙනම්..."

මට ඕන උනේ පුලුවන් ඉක්මනට සුනිලා දැක බලා ගැනිමටය....

‘‘හා... මහත්තයා. ඔය ගේ පිටිපස්සේ අඩි පාරෙන් යන්න...එතකොට දොලේ සද්දෙ ඇහෙනවා.... ටික දුරක් ගිහින් බලන්නකෝ....පොඩි අක්කා දැන් ගමේ ගෑනුත් එක්ක මග එනවත් ඇති....‘‘

"එහෙනම් මේ බෑග් ටික ගේ ඇතුලෙන් තියන්නකෝ පාල...අපි දොළ පැත්තට ගිහින් එන්නම්..."

සුනිලා ඇතුළු ගෙදර අයට මම කොළඹින් ගෙනා තෑගි මළු ටික, පාල අතට දී, සිරිදාස සමග සුනිලාගෙ ගෙදර පිටිපස තිබුන අඩිපාර දිගේ ඇවිද ගියේ. ...සුනිලා දැක ගැනිමේ නොවිසිල්ලෙනි.

"මොකක්ද බං අර මනුස්සයා කිව්වේ...උඹලැයි අක්කා ලියුමක් එවපු කතාව...?

"ඒක තමයි .....මට හරි කේන්තියි අපේ අක්කා එක්ක....එයා තමයි සුනිලා කලබලේ ගෙදර එවලා තියෙන්නේ...ඒ මදිවට සල්ලිත් දෙන්න හදලා....ඕවා ඔක්කොම කරන්න ඇත්තේ මම සුනිලා ගැන බලාපොරොත්තු ඇති කර ගනියි කියලා හිතලා වෙන්න ඇති..."

"අක්කගෙ මාර ප්ලෑන්....කොහොම හරි හදන්නේ ජයන්තිව උඹේ කරේ එල්ලන්නමයි."

අපි ගේ පිටි පස්සෙන්, වැටී ඇති අඩි පාර දිගේ ඇවිදගෙන ගියේ දොලේ වතුර සද්දේ ඇහෙන දිසාවටය...ටික දුරක් ඇවිද යන කල, ලඟ ලඟම මහ දොලේ හෝ..හෝ..ගා දියරළ ගල්වල හැපි බිදි පහලට ගලාබසිනා හඩ, අපට ඇහෙන්න පටන් ගත්තේය....මහ විශාල ගස් වලින් වටවුන කැලෑවේ අඩි පාරේ ඇවිද යනවිට විවිධ කෘමීන්ගේ, කුරුල්ලන්ගෙ මිහිරි, අමිහිරි ශබ්දයන්ගෙන් වනවඳුලේ නිහඬතාවය බිඳින......

"අය්යෝ...... අනේ බං සුමල් මේ මගේ කකුලේ කුඩැල්ලෙක් එල්ලිලා....අනේ බං මූව ඇරන් දාපන්කෝ.....මට අප්පිරියාවෙ බෑ...මේ මේ මූ, මගේ කකුල දිගේ උඩට නගිනවා...කොහේ යයිද දන්නෑ....අනේ බං මූව ගලවලා දාපන්කෝ...උඹ මාව මඟුල් කතා කරන්න එක්ක ආවනම්...මූව ගලවලා විසිකරපං...සෝමේ කකුල ගස ගස මට බනියි...."

"හිටපං ...මහ ලොකු චන්ඩියා ...කූඩැල්ලට බයයි..." මම ගහක කොළයක් කඩාගෙන ඇගිලි දෙකෙන් කූඩැල්ලා ඇදලා අයින් කරන්න හදන කොටම ,ඌ කකුලේ තව තැනක් අල්ල ගන්න හදයි....

"ඒක්කා.......සුමල්..... මේ මේ තව එකෙක් අනෙක් කකුලේ ....අනේ බං ඌවත් ඇරන් දාපන්.....පලාතෙම කූඩැල්ලෝ ටික ඇවිස්සිලාද කොහේදෝ...දුවපං, දුවපං.... මෙතනින් ඉක්මනට....අනේ මන්දා උඹ මේ කැලේ මාවත් ඇරන් ආවනේ....අර සක්කරවට්ටම බැදගත්තනම් ඉවරනේ....අක්කා කියනව වගේම උඹ නම් මහ ගල් මෝඩයෙක්...."

සිරිදාස මට බැන බැන කලිසම් කකුල් දෙක උස්සාගෙන තව කූඩැල්ලෝ එල්ලිලා ඉන්නවාද කියා පරික්ශා කරයි.....

"ඔය ඇහෙන්නේ දොලේ වතුර සද්දේ ලඟ ලඟම.....දිය බිංදු මෙහෙටත් එන ගානයි...මේ හරිය තව සීතල උනා...."

මට සුනිලා දැක ගැනීමේ ආශාව එන්න එන්නම වැඩිවේ.... කැලෑවේ දැවැන්ත ගස් කොළන් අතරින් අඩි පාර දිගේ යද්දී.... ලඟ ලඟ දොළේ වතුර ගලා බසිනා සද්දය..... හෝ හෝ සද්දය ඇසෙන්නට විය.... පුදුම නිස්කලංක බවක් තිබු පරිසරයේ නිහඩ බව දොලේ වතුර සද්දෙන් බිදී යයි.....නමුත් මෙ කැලෑ පරිසරයේ ඇත්තේ වචනයෙන් කිව නොහැකි තරම් චමත්කාරයකි. හිතට පුදුම සහනයක් සැහැල්ලුවක් සතුටක් දැනේ.... ගස් උඩ පැන පැන යන වඳුරන් හා නොයෙකුත් පක්ෂීන්ගේ නාදයෙන්.... දොලේ දිය පාරේ හඩින් කැලේ නිහඬතාවය බිඳි යයි.... වැඩි වැඩියෙන් දොලේ සද්දය ඇසෙනවත් සමග වතුර ගලා බසින මහ දොළ දකින්න ලැබුනි..... ඒ සමඟම ගෑනු අයගේ කටහඬවල්ද ඇසෙන්න විය......අපි ගිය පාරේ ඈතටම , ගෑණු දෙතුන් දෙනෙකු දොලෙ බැස නානවා හා තව කෙනෙකු දොළ අයිනෙ ගල් පොත්තක රෙදි වනමින් සිටිනවත් දක්නට ලැබුනි. පොඩි ළමයි දෙන්නෙක් ගල් පොත්තක් උඩ වාඩිවී සිටින්නේ නා අහවර වී බව පෙනේ....

ඒ හිටි ගෑහැනුන් අතරින් ,නා අහවරවී දිය රෙද්ද පිටින්ම ගල් පොත්තෙ වනා තිබුනු වේලුනු ඇදුම් වගයක් එකතු කරමින් හිඳිනා සුනිලා අපට දැක ගත හැකි විය.......ඇය හඳුනාගැනීමට මට ලේසියෙන්ම හැකි විය. ඇය දැන් හිටියාට වඩා ටිකක් වෙනස් වී ඇත....ඒ නම් තවත් ලස්සන වී ඇතැයි මට සිතේ.... ඉතා දිගට වැටී තිබෙන ඇගේ දිගු කෙස් කළඹ ඇඟටම ඇලී ඇත. ඇය මේ දැන් නා ඉවර වී වතුරෙන් ගොඩට එන්නට ඇතැයි මට සිතේ..... වතුරෙන් පෙඟී ඇඟටම ඇලූනු දිය රෙද්දට ඇගේ, ඇඟපතේ උස් පහත් උන හැඩ වැඩ, සුන්දරත්වය හොදින්ම පෙනේ.... ඇය ඉතා සුන්දර යුවතියක් යැයි සිතමින් මම ඈ දෙස බලා උන්නේ....සෝමේ දෙකට නැමී කූඩෑල්ලෙක් ගහක කොලයකින් අල්ලා, ඇඟිලි දෙකෙන් ගලවන්න උත්සහ ගනිමින් ඉදිද්දීය....

ගමේ ගැහැනුන් සමග එකතුවී සුනිලා, දොලට නාන්න එන්නේ එහෙමත් දිනකට බව ඇය කියනවා මට මතකය. අනිත් දිනවලට ඇය ගේ පිටිපස්සේ වතුර පීල්ලෙන් රෙදි සෝදා නාගන්න බව ඇය කියා ඇත ... ගමේ ගැහැනුන් සමග දොලට නාන්න ඇවිත් යන දවසට ඇය ...දොළ අයිනේ හල් ගස් වල ගෙඩි එකතු කරගෙන යෑමටත් කැරම් කොකු, ලේන හතු, කදන්හතු, ගොටුකොළ හා මැල්ලුමට කොළ වර්ග ආදියත් උයන්න කඩාගෙන යන බව කීවේ සුනිලාමය.

ඇයගේ සුන්දරත්වය දෙස ටික වේලාවක් ඇයට හොරෙන්, ඇයට නොදැනෙන්න බලා ඉද මා, ඈත සිටම ඇයට කතා කලෙමි.....

‘‘සුනිලා... සුනිලා...‘‘

මං ඈත තියාම ඇයට කතා කළෙමි.

මගේ කට හඬින් තිගැස්සුණු ඇය මා දෙස ටික වේලාවක් බලා සිටියේ පුදුම වෙලාය. ටික වේලාවක් මේ මමම දැයි කියා අසන සේ බලාවුන් ඇය....

‘‘ආනේ....සුමල් අයියා කියන්නෙම නැතුව ඇවිල්ලා..... කොයි වෙලේ ද ආවේ...අර අය්යගෙ කන්තෝරුවේ යාළුවා නේද...‘‘ සිරිදාස දැක ඇය මගෙන් ඇසිය.

‘‘ ඔව්....ඒ සිරිදාස තමයි.....මගේ තනියට එක්ක ආවා....අපි ඇවිත් ටිකක් වෙලා....පාල මල්ලි කිව්වා සුනිලා දොළට නාන්න ආවා කියල.....අපි ඒ හින්ද මේ පැත්තට ආවා.....‘‘

"මං මේ කාලෙකට පස්සේ දොළට නාන්න ආවේ...ලඟ පාත් ගෙවල් වල ගෑනු අයත් එක්ක...අපි තනියම දොළට නාන්න එන්නෑනේ.... දොළට නාන්න එන්නේ...මේ හල් ගෙඩි, පලා, හතු එහෙම එකතු කරගන්න ඕන උනාම තමයි ...

"මේ සිරිදාස නම් මට බැන බැන ආවේ මේ පැත්තට ....කූඩැල්ලෝ ඇගේ එල්ලිලා කියලා ...."

"දොළට ලඟ නිසා, මේ හරියේ තෙත ගතිය වැඩියි...ඒකයි මේ හරියෙ කූඩැල්ලෝ වැඩි..."

‘‘යං අයියලා, ඔහොම ඉස්සරහට.... මං නාල ඉවරයි.....මම වේලුනු ඇදුම් ටික ඇරගෙන එන්නම් ...‘‘

ඇය හනි හනිකට ඇගේ සෝදපු රෙදි බාල්දියට දාගන්න පෙර, තුවායක් කර වටේ දා ගත්තේ ඇගේ නිරුවත් උර මඬල අපට පෙනෙන නිසා යැයි මට සිතිනි. ඇය සමග නාන්න ඇවිත් සිටි අනෙක් ගැහැනුන්ට ,ඇය ගෙදර යන බව කියා, ඇය අප පසු පසින් පය ඉක්මන් කරමින් ආවාය.

‘‘ යංකෝ ඉස්සර වෙලා ඔය අඩි පාරෙම....අය්යලා මොනව හරි බීවද...?

"ඔව්...පාල අපට කුරුම්බා කපලා දුන්නා...."

"ඉතිං සුමල් අයියා අපිව අමතක කරලම දැම්මා නේද...? ’

‘‘ සුනිලව අමතක වුණේ නෑ..... එක එක වැඩ තිබුනා....මං ටිකක් සමහර දේවල් නිසා කළකිරිලා හිටියේ පහුගිය කාලේ......‘‘

‘‘ඉතිං අයියා කොහොමද පුතාට..... අක්කා පුතාව හොඳට බලාගන්නවා ඇතිනේ.....‘‘

‘‘ඔව් අක්කා එයාගෙ දරුවෙක් වගේ මගේ පුතාවත් බලා ගන්නවා. පුතා අම්මා කියන්නෙත් දැන් එයාට තමයි ....‘‘

‘‘අනේ ඇත්තද...? මටත් ආසයි පුතාව බලන්න... මං තාත්තටත් ලඟදි කිව්වා අපි ගිහින් අයියවයි, පුතාවයි බලල එමු කියලත්..... කෝ තාත්තට වෙලාවක් නෑනේ..... හේනේ වැඩයි ගමේ වැඩයි අල්ලගෙන ඉන්නවා.....‘‘

‘‘ඉතිං කොහොමද සුනිලා මොනවද අලූත් තොරතුරු....? සුනිලා දැන් ඉස්සර හිටියටත් වඩා ලස්සන වෙලා.‘‘

‘‘ ඉස්සර හිටියටත් වඩා කිව්වේ ..... අයියා කවදාවත් මං ලස්සනයි කියලා නෑනේ.....‘‘ සුනිලා ලැජ්ජාවෙන් සිනාසෙමින් කීය.

දොළට ගිය අඩිපාරෙම අපි නැවත ගෙවල් පැත්තට ආවෙමු.

‘‘මං ඉක්මණට ඇඳුමක් දාගෙන අයියලාට බොන්න මොනවහරි හදාගෙන එන්නම්.....‘‘

ඇය ගේ දෙසට පය ඉක්මන් කරේ අප දෙදෙනා පසු කරමින්‍ ය.

-නැවත හමුවෙමු-

*ප්‍රිසිලා ගොඩහේවා *