💥ගිමන් හරිමි💥

💥ගිමන් හරිමි 💥

(43 වෙනි කොටස )

වැඩි දවසක් නොගිහින්ම බාප්පා ගෙනා ආ ආරංචිය, මට ලොකු සතුටක් ගෙන දුන්නාය.

"අන්න දුලීකා , අර අලුත් ගෙදර නෝනා, හෙට හවස තුනට විතර උඹට ඒ ගෙදර පැත්තෙ එන්න කිව්වා..."

"අනේ ඇත්තද බාප්පේ.... නෝනා මොනවද කිව්වේ...මාව වැඩට ගන්නවා කිව්වද..?මාව නෝනා වැඩට ගත්තොත් නම් මට අමාරුවක් නැතුව මගේ කෙල්ලො දෙන්නට, ඉස්සරහ කාලේ උගන්න ගන්න පුලුවන් වෙයි. ..."

"එහෙනම් උඹ හෙට හවසට නාලා කරලා ඒ පැත්තට පලයං ...."

ඊට පසු දින,අපේ ගෙවල් කිට්ටුව තිබුනු අලුත් ගෙදර යන්න මම, උදේ වරුවේ ඉදන් ලෑස්ති උනෙ නොවිසිල්ලෙනි. මීට පෙර මම කවදාවත් පිට ගේක රස්සාවකට ගොස් නොතිබුනි. ඒ නිසා මම දවස තිස්සෙ උන්නේ ඒ ගැන කල්පනා කරමින්‍ය..

හරියට හවස තුන වෙනකොට මම අලුත් ගෙදර ගාවට ගොස්, ඒ ගෙදර සිනුව නාද කලෙමි.

අලුත් ගෙදර ඇතුලේ සිට ඇවිත් ප්‍රධාන දොර ඇරියේ මට වඩා අවුරුදු දෙක පමණ වැඩිමල් ගොඩක් තරුණ නෝනා කෙනෙකුයි.

"නෝනා, අපේ බාප්පා කිව්වා ,නෝනා මට මෙහෙ වැඩට එන්න කිව්වා කියලා ..."

"ආ...ඔව් අර ගෙවල් බ්‍රොකර් වැඩ කරන සරත් නේද...?

"ඔව් නෝනා...ඒ අපේ බාප්පා ..."

"මොකක්ද ඔයාගෙ නම?"

" මම දුලීකා ..."

"දුලීකා එහෙනම් ගෙට එන්නකො....මට කුස්සියේ වැඩට තමයි උදව් කරන්න තියෙන්නේ ..."

"හොදයි නෝනා මම ඕන වැඩක් කරලා දෙන්නම්..."

"දුලීකා කසාද බැදලද..."

"ඔව් නෝනා මට අවුරුදු දොලහේ දහතුනේ දුවලා දෙන්නෙක් ඉන්නවා..."

"එහෙනම් දුලීකා තරුණ කාලේමයි කසාද බදින්න ඇත්තේ ..."

"ඔව් නෝනා, මම අවුරුදු දහසයෙන් කසාද බැන්දේ...."

"එහෙනම් ගොඩක් පොඩි කාලේ..."

නෝනා ඉතා කරුණාවෙන් මා සමග කතා කරන විට මගේ හිතට සතුටක් ඇති වෙයි... හිත නිවෙයි....කාලයක් තිස්සේ අකාරුණික මිනිසුන්ගෙන් තැලී පොඩිවි සිටි මට ඇයගේ කාරුණික කතා බහ හිතට සැනසිල්ලක් ගෙන දුන්නාය. එවෙලේ සිට මට නෝනලාගෙ ගෙදර නැවති සිටින්න තරම් හිතට සතුටක් දැනි තිබුනි.

"එතකොට දුලීකගෙ මනුස්සයා මොනවද කරන්නේ..."

"එයා ජවිපෙ කළබල කාලේ අතුරුදන් උනා නෝනා,... ඊට පස්සෙ මම මගේ දරුවො දෙන්නා බොහෝම අමාරුවෙන් හදාගෙන තමයි ,අම්මලාගෙ ගෙදර නැවතිලා ඉන්නේ...වෙන යන්න තැනක් නැතිම නිසා...."

" මට උදේ වරුවට, ගෙදර වැඩ ටික තනියම කරගන්න පුලුවන් ....දුලීකට තියෙන්නෙ හවස තුනට විතර මෙහෙ ඇවිත් ගෙදර අතු පතු ගාලා, ගේ මොප් කරලා , වළං පිඟන් හොදලා, එළවළු ,කොළ ජාති සුද්ද කරලා , ෆ්‍රිජ් එකට දාන්න තමයි ..."

"මම ඕන වැඩක් කරන්නම් නෝනා.."

"මහත්තයයි මමයි, බබයි විතරනේ මේ ගෙදර ඉන්නේ....ඒ නිසා ඒ හැටි වැඩක් නෑ..."

"ඕන වැඩක් කියන්න නෝනා, මම කරන්නම්...."

නෝනයි, මහත්තයයි පුළුන් බෝලයක් වගේ සුදුම සුදු බබෙකුයි පමණයි ඒ ගෙදර හිටියේ.... මුල්ම වරට නෝනා දැකපු ගමන්ම මට ඇය කරුණාවන්ත කෙනෙකු යැයි සිතිනි. ඇය මට වඩා අවුරුදු දෙකක් විතර වැඩිමහල්, පැහැපත් කොන්ඩෙ කොටට කපපු කෙනෙකු විය.

"දුලීකා මිට ඉස්සර වෙන කොහේහරි වැඩ කරලා තියෙනවද.?

" මීට ඉස්සර කොහේවත් වැඩ කරල නෑ නෝනා....."

"දිලීමා එහෙනම් එන්න මං කරන්න තියෙන වැඩ ටික පෙන්නන්නම්....මට බාබා එක්ක වැඩ කරගන්න අමාරුයි. බබා තාම පොඩියිනේ....

"හොඳයි නෝනා..... මං කරල දෙන්නම්... බබාට වයස කීය ද නෝනා...? හුරතල් දරුවා ඇස්වහක් කටවහක් නෑ....දෙවියො ආරක්ශා කර ගන්න ඕනෙ..."

"තාම බබාට වයස අවුරුද්දයි...."

"අනේ හුරතල් සීදේවි බබා..."

"එහෙනම් දුලීකා මේ කුස්සියේ වැඩ ටික කරලා දාන්න...හවස මහත්තයා වැඩ ඇරිලා එන්න ඉස්සර වැඩ ඉවර කරන්න ඕනේ..."

හැමදාම හවස් වරුවට, නෝනා මට කියා ගෙදර අතුපතුගාන අමාරු වැඩ කරවා ගනියි. මට කියා නෝනා කෑම උයවා නොගනි. ඒ වගේම කවදාවත් මට දරුවා වඩා ගන්නටද නොදෙයි. නෝනා, දරුවා හෝදා පිරිසිදු කර ලස්සනට අන්දා, බබා තල්ලු කරන කරත්තයේ තබා, වත්තේ ඇවිද්ද වන්න පමනක් කියයි.

හැමදාම මම වැඩ ඇරි ගෙදර යන වෙලාවට ඇය මට, ශීතකරණයේ ඇති වැඩිපුර ඉතිරි උන කෑම, හොඳි මාළු, පැණි රස කෑම ඔක්කොම ඔතා ගෙදර ගෙනියන්න දාලා දෙයි.

"මගේ ළමයි දෙන්නට හොදට උගන්න ගන්න එක තමයි නෝනා මට තියෙන ලොකුම ආසාව...."

"ඔව්...එහෙම තමයි වෙන්න ඕනේ....මේ අවුරුද්දේ ජනවාරි වල දුලීකගෙ ළමයින්ට මම ඉස්කෝලේ ගෙනියන්න පොත් ලෑස්තුව ඇරන් දෙන්නම්...."

ඇය මගේ දරුවන්ට හොදින් උගන්නන්න මාව උනන්දු කරයි.

"අනේ නෝනා...නෝනට බොහෝම පිං ...මගෙ දරුවන්ට කරන උදව් වලට....

දරුවන්ට පොත් පත් ගන්නට උදව් කරනා ඇය, මට ඇඳීමට ඇයගෙ ඇඳුම්, සපත්තු, ගෙදර අයින් කරන පරණ බඩු ආදියද දෙයි. නිතර ගෙදර ගෙනියන්න කෑම බීම දෙන ඇය මට මාසේ අන්තිමට පඩිය දුන් දින මට ලොකු සතුටක් ඇතිවිය.

අලුත් ගෙදර නෝනා ලඟට මම වැඩට යන්නට පටන් ගත් පසු මගේ අමාරුකම් ටිකෙන් ටික අඩුවන්නට විය. මගේ දරුවන්ට හැමදාම මොනවහරි හොඳ දෙයක් මට කන්නට දෙන්නට හැකි විය. දරුවන්ට ඉස්කෝලේ ගෙනියන පොත් පත් අඩුපාඩුකම් නැතිවි, දරුවන් ආසාවෙන් ඉස්කෝලේ යන්න පටන් ගත්තේය.

බාප්පා මට සොයා දුන්, නෝනා ලග රැකියාව නිසා, මට යන්තම් ඔළුව කෙලින් කරන් නැගිටන්නට හැකි වීම අම්මාගෙ ඇස් දෙකට කටු අනින්නට විය.

"උඹට ඔය නෝනා ලඟ වැඩට යන්නට රස්සාව හොයලා දුන්නෙ බාප්පා.....මාසෙ පඩි ගත්තහම බාප්පාට ඒකට හරියන්න කීයක් හරි දීපන්...."

අම්මා ඉරිසියාවෙන් එසේ කීවත්, බාප්පා මගෙන් කීයක්වත් ඒ වෙනුවෙන් ඉල්ලූවේ නැත. අම්මා මම නෝනා ලඟ වැඩට යනවාට ඉරිසියා කරයි.

නෝනා ලඟට වැඩට යන්නට පටන් ගත් පසු අවුරුදු ගනනක් මගේ හිතේ තිබුන දුක් කරදර , කනස්සළු ගති ටිකෙන් ටික අඩුවි යන්නට පටන් ගෙන ඇත....ඇයට විවේකය තියෙන ලෙස මම මගේ බාළ, ළමා කාලය ,තරුණ කාලය, සුමිත් සමග ගත කරපු කාලය කියමින් සමහර විට අඩමි, දුක්වෙමි....මම කියනා දේ අසමින් සිටිනා ඇය මගේ හිත සැනසෙන්න දේ කියයි. මට දරුවන් දෙදෙනා හොදින් හදාගන්න අවවාද කරයි. උපදෙස් දෙයි.

"දුලීකගෙ ගෙවුනු කාල ගැන දැන් දුක් වෙන්න එපා...දැන් දුලීකට තියෙන්නේ දරුවො දෙන්නට හොදට උගන්නන්න...දුලීකා තාම පරක්කු වැඩි නෑ...දුලීකා තාම තරුණයිනේ...කාවහරි හොයලා කසාද බදින්න ..."

"අනේ නෝනා මාව කවුද ආයෙත් කසාද බදින්නේ....මේ ලොකු කෙල්ලො දෙන්නෙක් ඉන්දෙද්දී ...උන්ගෙ වියදම් දරන්න වෙයි කියලා හැම මිනිහම බයයි මාව කසාද බදින්න . ...ඉන්නෙ ඔක්කොම බොරු කාරයෝ...මාව බදින්න කාටවත් උවමනාවක් නෑ....මගෙන් අයුතු ප්‍රයෝජන ගන්න විතරයි ඔක්කොටම ඕනේ...."

"දුලීකට දුවලා දෙන්නෙක්නෙ ඉන්නේ....නිකන් බොරු කාරයින්ට අහුවෙලා අමාරුවෙ වැටෙන්න එපා..."

"නෝනා මට අපේ අම්මට වඩා හොදයි කරුණාවන්තයි....මම නෝනට හරි ආදරෙයි... නෝනට මම බොරු කියන්න කැමති නෑ නෝනා.....සුමිත් නැති උනාට පස්සේ අපේ මල්ලිගෙ යාළුවෙක් මාව බදින්න කියලා අවුරුදු තුන හතරක් අපේ ගෙදර ආවා ගියා....අපේ අම්මා ඕවා දන්නවා...ඒකයි අම්මා මාත් එක්ක තරහ..."

"ඉතිං ඇයි ඒ මනුස්සයා ඔයාව කසාද බැන්දෙ නැත්තේ..."

"අනේ නෝනා ඌ බොරු කාරෙක්....මට ළමෙක් හම්බවෙන්න ආවා...ඒ පාර මූ ආගිය අතක් නැතුව හොරෙන්ම මේ පළාතෙනුත් ගියා...."

"එතකොට කෝ ඒ දරුවා...?

"මම ඒ මිනිහා මාව දාලා ගිය දුකට ලිදේ පනින්න ගියා....ඒ පාර අපේ ගාමිණි මාමාගෙ නෝනා, සාමා නැන්දා ,මාව එක්ක ගිහින් ඒ දරුවා නැති කරලා දැම්මා..."

"අනේ අපොයි...."

"මම දැන් ආයෙත් කසාදයක් ගැන හිතන්නෙ නෑ නෝනා...මේ ළමයි දෙන්නා හදාගෙන ඉන්නවා මිසක් ...."

ඉදහිට නෝනා සමග මම මගේ දුක කියා අඩා, හිතේ තියෙන දුක නිවා ගන්නෙමි. ඇය මට අනුකම්පා කර මට මගේ දරුවෝ දෙන්නා ලොකු කරගන්න උදව් කරයි.

මම නෝනා ලග වැඩ කර, කීයක් හරි වැඩියෙන් හම්බ කරගෙන, දරුවන් දෙදෙනා උස් මහත් කර ගැනිමට වෙර දරන්නෙමි. මම හැමදාම වැඩ ඇරි ගෙදර යන විට, නෝනා මට ලොකු බත් මුලක් ඔතා දරුවන්ට දෙන්න කියා දෙයි....මම වැඩ ඇරි ගෙදර එනතෙක් දරුවන් දෙදෙනා ගේ දොරකඩ බලා හිදින්නේ ඒ බත් මුල ලිහාගෙන කන්නටය. නෝනා දෙන ඉතිරි කෑම බීම්වලින් දරුවන්ට කන්න දෙනවා වගේම ...ගෙදර සිටින බාල මල්ලිටද මම පුළුවන් විදිහට ඒවා බෙදා හදා දෙන්නෙමි.

-සදුදාට හමුවෙමු-

*ප්‍රිසිලා ගොඩහේවා *